Het innerlijke geluid Nada

Siddhasana is een van de basishoudingen voor meditatie. In de oude yogaboeken wordt Siddha beschreven als een half goddelijk wezen, dat zuiver en heilig is, en bovennatuurlijke krachten bezit die Siddhi’s worden genoemd. Siddha betekent ook ziener, of profeet. De yogi die contempleert in siddahasana en zich overgeeft aan het hogere, die een gematigd dieet volgt, niemand schade aan brengt, verwerft boven natuurlijke vermogens. De yogi luistert daarbij naar het innerlijke geluid Nada. Nada is het mystieke geluid, dat de afdwalingen van de geest tot stilte brengt. Om de geest te beheersen, moet de yogi eerst leren zich te concentreren op een voorwerp.  Daarna kijkt de yogi naar binnen bij zichzelf en komt in meditatie. Vanaf daar krijgt de yogi opdracht zich nog meer naar binnen te concentreren op zoek naar die diepliggende klank Nada. Nada kent geen dualiteit meer. Onze geest is snel en bewegelijk als een slang. Alle wispelturigheid en snelle veranderingen in ons denken worden door het horen van Nada opgeheven. Onze geest wordt steeds stiller en blijft roerloos op zijn plaats. De mentale activiteit lost op, wordt latent, naarmate Nada vaker op de achtergrond klinkt. Net zoals vuur uitdooft samen met het hout dat door dat vuur is aangestoken, lost verwarring op en dooft uit samen met Nada